با سلام و احترام
از مطالعه مقاله فوق بسيار استفاده کردم و نکات بسياري آموختم. بخصوص نکته اي بنظرم آمد حيفم آمد آنرا نگويم و از شما تشکر نکنم و لذا اصل مطلب به قرار زير است:
1- باب افتعال معاني ديگري غير از مطاوعه هم ميدهد به شرح زير:

الف -مشارکت مانند اختصم زيد و بکر زيد و بکر با هم دشمني کردند.
ب-اتخاذ يعني فراهم آوردن و تهيه کردن مبدا فعل مانند احتطب زيد و اختبز و اشتوي زيد هيزم تهيه کرد و نان پخت و کباب درست کرد.
ج-طلب يعني خواستن مبدا فعل از مفعول مانند اکتد زيد بکرا زيد از بکر خواست که کوشش کند.
د-کوشش مانند اکتسبت المال با کوشش مال بدست آوردم.
ه-معناي ثلاثي مجرد مانند جذبت يا اجتذبت رداء زيد عباي زيد را کشيدم‏.

همانطور که در مفاهيمي که از سايت عالمون استخراج گرديد مشاهده ميکنيم باب افتعال مفهوم متعدي نميدهد و نميتوان از آن مفهوم انفعالي ِ چشم به راه بودن را نتيجه گرفت بلکه بنظر حقير کشف بزرگي ميآيد که انتظار مفهومي خلافِ آنچه تاکنون خوانده ام ميدهد و آن نظر کسي را جوياشدن و بدست آوردن نظر و فعاليت و فاعل بودن در پي بردن به نظرِ کسي است يا بدست آوردن نظر در مورد چيزي است.
نتيجه : با توجه به مقدمه فوق بنظر حقير کلمه انتظار امروز بيش از هر روز ديگري مورد ظلم واقع شده است و بيش از هر کلمه ديگري شفاف شده است زيرا در حقيقت انتظار به مفهوم تلاش کردن براي بدست آوردن نظر امام زمان (عج) مي باشد و رمز گشايي از اين سر مستتر مي کند که در حقيقت اما زمان خود را بايد بشناسيم و وظيفه ما اين است که در هر حالي اورا به عنوان ناظري هميشه حاظر بر اعمال خود ببينيم در اين صورت او برما نمايان مي شود و رمز گشايي ظهور در همين کلمه حاظرو ناظر دانستن است.
باز هم از اينکه با اشاره خود مرا در کشف اين حقيقت شگرف راهنمايي فرموديد سپاسگزارم